Kruispunten en doolhofs

Onderweg naar Athene met een zere strot, rauwe longen en lichte buikloop. 42 graden en dinsdag. Vakantie tijd is begonnen en de verhouding rolkoffers/mensen staat op 1/3. Het is druk. Maar wij hebben een afspraak met Humanitarian Initiative Bridges, een NGO midden in een poepwijk van Athene die sociale, legale en praktische hulp bied aan vluchtelingen hier. Wij hopen dat zij ons kunnen vertellen over de huidige nood, tips voor opzetten van opvang én hoe een christelijke organisatie te zijn zonder interesse in christendom als voorwaarde te stellen voor het bieden van hulp.

Wij zijn mooi Grieks te laat en de “pastor” is nog een gesprek aan het afronden met een man.

De man was drie jaar geleden uit Syrië vertrokken nadat hij tot twee keer toe was beschoten door ISIS. Dwars door zijn kuit en zijn hoofd geschampt. Hij was met vijf vrienden die het verhaal niet kunnen navertellen.

Nu zit hij hier op een bank naast een griekse electricien die in 2012 door God geroepen met zijn vrouw een stichting opzette voor alle vluchtelingen die zouden komen. 

In 2013 waren dat er 250 in heel Griekenland.

Een aantal jaar later zijn het er 1.7 Miljoen. Precies Noach.

De man zit hier naast de elektricien omdat hij is opgelicht door een louche bureautje dat had beloofd zijn "papers" in orde te maken bij de griekse overheid; aanvragen, beroepen, status verlengingen, het is nogal een wirwar aan doolhofs (doolhoven?) Paar honderd euro verder is zijn hele papierwinkel verkeerd aangevraagd en is hij nog verder van huis. 

De electricien en zijn vrouw helpen hem verder, met een kantoor vol social- en legal workers wordt er gebeld tot ze een ons wegen en fouten zijn gerectificeerd.

Farmupdate

Na veel gesprekken met veel organisaties zijn we er achter gekomen dat een farm idee niet nieuw is. Naast “onze” farm horen we van een organisatie met een farm idee (nog uit te voeren indien mogelijk), een stuk land waar een bevlogen geest grootse plannen in rook van zijn eigen joint heeft zien opgaan én een Christelijke wereldwijde organisatie (Remar) die zich focust op drugsverslaafden (Daans favoriete doelgroep). De hele rit van detox tot herintegratie omvattend heeft Remar het degelijkste systeem wat we tot nu toe in Griekenland hebben gevonden. En ze hebben een farm! Een gebouw op een boerderij 40 minuten van Athene waar ze voorheen drugsverslaafden opvingen maar waar nu volgens mij alleen gras wordt geoogst door de buurman. Gebrek aan mensen heeft de opvang om zeep geholpen. Wij zijn mensen, vooral Daan is er één dus deze farm, binnen deze organisatie (of in samenwerking met hen) is precies wat voor ons. “voor ons” betekent voor ons in de opzetfase en voor Daan en anderen in de clienten behandeling fase. Mijn kracht ligt niet in social work, maar dat is ok, ik kan andere dingen goed.

Financiën en impact

of

Andere dingen

Er is veel nood, er zijn weinig werkers. Dus is het handig ons werk zo efficiënt mogelijk te doen. 

In een normaal bedrijf met winstoogmerk is dat idee ingebakken in de hele toestand, inefficiëntie kost geld en wordt dus tegengegaan.

In een wereld waar geld niet de uitkomst is van de formule is dit een ander verhaal. We doen wat we kunnen met het geld dat we hebben.

…

In de afgelopen gesprekken met jan en alleman zijn we veel Grieken tegengekomen met een Enorm hart en een kleine beurs, mensen die doen wat ze kunnen naast hun werk voor levensonderhoud. Mensen die het land kennen, de problemen al hun hele leven hebben gezien, de taal spreken en geen last hebben van een gesplitste focus tussen het land waar ze goed doen en het land waar hun familie woont.

Na een aantal jaren in Griekenland begin ik de cultuur te voelen, de taal (minimaal) te leren en het bureaucratische systeem iets te kennen. En ik geniet daarvan, los van al het praktische werk dat ik mocht doen, geniet ik nu van het ontdekken van de Griekse kant. 

Maar

Hoe efficiënt is het dat uitgerekend ik dit doe?

Dat ik een taal en een land leer kennen om hier (tijdelijk) goed te doen?

Of

Moet ik in Nederland gaan werken, 3000 euro per maand verdienen en er 1.5 van weggeven? mensen hier in Athene “vrij spelen” om goed werk te doen?

Het minimumloon in Griekenland is ongeveer 750 euro netto. Gemiddeld maandsalaris ongeveer 1000 euro netto.

Of

Moet ik meer schrijven, werken bij specifieke organisaties in Athene en in Nederland sponsoren zoeken voor hun werk hier? Het lijkt me zo’n mooie samenwerking, wij (NL) hebben geld, als we dat kunnen koppelen aan Griekse mensen vol passie alhier (die zijn er veel!) dan kan er zoveel, zolang en zoduurzaam gebeuren.

En

Daklozen en ontheemden hebben, om zelf een leven op te bouwen, werk nodig. Inkomsten voor onderdak en voedsel. Das ook geld.

En

Je kunt niet God dienen en de Mammon! Op deze toestand ben ik erg lekker gegaan afgelopen jaren, geld is een soort van evil en je kunt het maar beter niet hebben. Geldzucht en geld heb ik blijdschappelijk door elkaar gehaald. Ik heb sinds 2020 geleefd van ongeveer 700/800 euro per maand, mijn spaargeld zien afnemen en absoluut geen rekening gehouden met de kans dat ik de pensioenleeftijd ooit bereik. Beetje onverantwoord maar ik heb wel gegeten elke dag :) Toch moet ik hier nog eens naar kijken want zo houdt ik het op lange termijn niet vol. Ik ben gewoon niet zo goed in persoonlijke financiën, dat is ok, ik kan andere dingen goed.

Eerst maar eens kijken wat goede Bijbelse financiële principes zijn! Zinin, zal vast ook wel weer veel wijsheid over in staan.

Dit zijn de dingetjes die mij, en ons, bezighouden :) 

Gebed is altijd welkom!

Hartelijke groet,

Nick

Geen roeping

Geen passie

Compassie