Nou ja, bijna dan. Ik heb de omgeving afgezocht en heb nog kruimels gevonden voor 2 week dus de 5e vlieg ik. Ik zit op het moment aan het eind van mijn tweede vrije dag, dagen die nog nooit zo welkom zijn geweest.
Het in 8 of 9 dagen uit de grond gestampte kamp heeft nog geen naam, we zijn er nog druk één aan het verzinnen maar op het moment blijven we steken op “camp exploding shithole” refererend aan de weinige, intens ranzige, dixies die er staan én het feit dat het kamp gebouwd is op een schiet-oefen terrein van het Griekse leger waar, toen wij er al rondliepen, poc’s al gehuisd werden en tenten al gebouwd waren, nog militairen rondliepen met metaaldetectoren op braakliggende stukken grond, wij dachten aan landmijnen of andere explosieve shit.
Hoe meer ik er over nadenk hoe beter de naam past. Exploding omdat de kans best aanwezig is dat de mensen weer uit hun vel springen en protesteren al dan niet het kamp afbrandend. Shit omdat de hele situatie hiermee prima samen te vatten is, het is poep. Hole omdat een groot deel van het kamp zo laag ligt dat het ‘s winters normaliter een moerasgebied wordt, een dijkje is gebouwd, we gaan zien of dat helpt.
Ik lul een beetje om de hete brei heen omdat ik slecht kan verwoorden hoe de afgelopen dagen waren, ik weet niet waar te beginnen. Iedere keer als het begin er aan zit te komen vult mijn hoofd zich met een brei aan ervaringen, emoties en gebeurtenissen. Tijd is hierin zo enorm relatief dat ik het gevoel heb hier nog maar een week te zijn geweest, op hetzelfde moment heb ik hier drie mensenlevens geleefd, dit kan naast elkaar bestaan en klopt ook zolang ik niet probeer het te bevatten.
Tot zover het afstandelijke overzicht. Nu een aantal random ervaringen.
Gister zijn Jeroen, Ruth en ik het afgebrande moria wezen bezoeken. Bizar. Een berg verkoolde rotzooi en zo stil! Van een plek overvol leven en het geluid dat er bij hoort naar een lege vlakte met verkoolde bomen, ijzeren frames en het gekoer van en duif. Ik had in moria nog nooit een duif gehoord.
En nu is mijn hoofd weer een brei, verwacht dat met meer rust en meer verwerking meer verhalen zullen komen. Die horen jullie dan wel weer.
Plan is nog steeds in november weer terug te gaan.
Gebed is altijd welkom.
Groeten!
Comments