Het is even geleden sinds de vorige blog zag ik! Roerige tijden en een korte trip naar NL. hebben mij het bloggen afgeraden. (Ik was te druk en had geen zin).
Na het bittere eind van het vorige verhaal ben ik na een tocht langs en door een hoop NGO’s weer op mijn pootjes geland, Makerspace op het terrein van One Happy Family (ohf). Weer een plek met hout en vluchtelingen (in de breedste zin van beide woorden). Ohf is een plek buiten het kamp met verschillende NGO’s bij elkaar, een terrein waar de mensen heen kunnen voor een scala aan activiteiten, te weten: taallessen, sport (workouts, volleybal, pingpong), muziek, psychische hulp, verschillende free shops, foto/video lessen, etc. en bij ons (Makerspace) kunnen ze terecht voor fietsreparatie, telefoon en laptop reparatie en kleding reparatie. Zelf werk ik in de carpentry, een houtwerkplaats waar we met vrijwilligers (soms) en comunity volunteers (vaker) zaken repareren bij ohf (alles wordt semi tijdelijk gebouwd omdat niemand een idee heeft hoe lang de huidige situatie nog standhoudt, dit zorgt voor een hoop reparatie werk, positief! Want dat betekend dat dat specifieke ding langer in gebruik is geweest dan vooraf gedacht. Of misschien is dat negatief, want dat betekend dat dat specifieke ding langer in gebruik is geweest dan vooraf gedacht. Anyway, hoop te doen). Als we daar niet mee bezig zijn doen we andere dingen en bouwen we stelten voor een circus(school) die hier voor een maand intens veel plezier komt brengen, bouwen we een tafeltje en bankjes voor de wacht”kamer” in de kliniek in het kamp zodat de kinderen een plek hebben om te kleuren oid, bouwen we een kleine schildersezel voor een artiest int kamp en meer van dat soort dingen.
En dan nu; droge stof.
Ohf is een NGO met een groot terrein waarop ook andere NGO’s zitten (alles is ohf, de plek. Niet alles is ohf, de NGO) Makerspace is een andere NGO. Makerspace is/was onderdeel van een Franse NGO met soortgelijke projecten aldaar. De samenwerking tussen de Franse NGO en Lesvos Makerspace was veel minder dan geweldig, Frankrijk had niet genoeg connectie (feeling) met de situatie en het project op Lesvos en wel veel (te veel) invloed. Veel miscommunicatie en ruzie kost veel tijd en energie en levert weinig op, doet het team en het werk hier geen goed. We zijn nu bezig Lesvos Makerspace op te zetten als een onafhankelijk NGO, Frankrijk was hier niet blij mee, dit geeft wat frictie. Toen ik aan kwam waaien was dit al aan de gang, het heeft even geduurd voor ik me psychisch vol kon inzetten voor het project omdat van de regen in de drup. (mijn Nederlands is er niet beter op geworden hierzo). Anyway, we hebben een sterk team met een goed hart en een stevige connectie met de situatie en de mensen hier op het eiland dus “voor onszelf beginnen” geeft de mogelijkheid dit goed te doen. Het creëren van een gezonde organisatie met een goede werksfeer met focus op de mensen die het nodig hebben is een enerverende bezigheid.
Op persoonlijk vlak heb ik hier mijn mensen weer gevonden, is mij een eigen appartement aan komen waaien en heeft een thuisfrontcommissie voor maandelijkse donaties gezorgd die mij hier nog wel een poosje kunnen houden, waarvoor intens veel dank! Ik twijfel over het algemeen aan alles (denk ik) maar “Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid en dan krijg je de rest er bij” (parafrase) is iets waar ik maar sporadisch aan twijfelen kan. Of het koninkrijk van God nou een vluchtelingenkamp met groot gebrek aan gerechtigheid moet zijn weet ik niet, het zal wel om het zoeken gaan denk ik, anders had ie wel “vindt eerst het koninkrijk van God” gezegd.
Anyway.. tot de volgende! Ik hoop binnenkorter te schrijven dan afgelopen tijd.
Oh, en vragen zijn altijd welkom, blogonderwerpen ook. Ik merk dat hoe langer ik hier zit hoe meer ik de connectie met Nederland en zijn mensen verlies. Het leven hier is mijn nieuwe normaal en wat normaal is, is niet interessant om op te schrijven.
Gebed is altijd welkom.
Nick
Comments